Het Australische architectenbureau Austin Maynard Architects heeft ParkLife ontworpen, een zonnig appartementengebouw in Brunswick, een binnenstedelijke buitenwijk in Melbourne, Australië. Het opvallend poëtische ontwerp van het gebouw, dat de benadering van stedelijk wonen met een hoge dichtheid wil veranderen, geeft prioriteit aan sociale, economische en ecologische duurzaamheid.
Austin Maynard Architects trad op als architect en ontwikkelaar voor het project. ParkLife maakt deel uit van Nightingale Village in Brunswick - The Village is een verzameling van zes naburige gebouwen (ontworpen door lokale architecten) die sociale, ecologische en economische factoren omarmen. ParkLife bestaat uit zevenendertig één-, twee- en driekamerwoningen en twee commerciële units. Het gebouw valt op door de scherpe bergvormige daklijn en felgele accenten. Het ontwerp omvat een eigenzinnig amfitheater op het dak en een reeks doordachte gemeenschappelijke ruimten.
Architectural opportunities
ParkLife en het aangrenzende Evergreen-gebouw van Claire Cousins Architects werden tegelijkertijd ontworpen. De samenwerking tussen de twee gebouwen maakte een aantal ontwerpkenmerken mogelijk, zoals de integratie van lichtputten: "Door onze lichtputten aan elkaar te koppelen konden we de ruimte verdubbelen, waardoor de tuin op de begane grond en de hoeveelheid natuurlijk licht die door de kern naar binnen stroomt verdubbeld konden worden," aldus Austin Maynard Architects.
Aan het begin van het project was er al een plan voor een appartementengebouw van vergelijkbare grootte aan de achterkant van ParkLife. Maar voordat de bouw begon, kocht de gemeente het achterterrein en gaf toestemming voor een openbaar park. Austin Maynard Architects maakte van de gelegenheid gebruik om op maaiveldniveau privétuingedeeltes voor de woningen te creëren en deze samen te voegen met het park. De studio deelde de kans ook met het dorp en legde uit: "Door onze ParkLife gemeenschapsingang en beveiligde fietsenstalling van elkaar te scheiden, maakten we een pad door het midden van ons gebouw dat de 'hub' van The Village aan Duckett Street verbindt met het nieuwe park en zo directe toegang biedt."
In het ontwerp van ParkLife eiste de gemeente dat Austin Maynard Architects het gebouw op de zuidoostelijke hoek zou laten zakken, waar het grenst aan een al bestaand appartementencomplex. De studio zag dit als een extra ontwerpmogelijkheid en creëerde een appartement van twee verdiepingen met een groot privéterras en het unieke amfitheater op het dak van het gebouw.
Evolution
Austin Maynard Architects beschrijft ParkLife als de "perfecte evolutie en natuurlijke voortzetting" van het Terrace House-project van de studio. Door lessen te trekken uit dit project kon de studio onderscheid maken tussen ambitieuze en effectieve ontwerpinitiatieven. Een opmerkelijke les was het hergebruik van Energy Recovery Ventilation (ERV), waardoor elke woning frisse lucht krijgt via warmtewisselaars en temperatuurverlies wordt geminimaliseerd. Warmtebruggen werden sterk verminderd door het grootste deel van het beton te omhullen met geïsoleerde panelen. Austin Maynard Architects sloot ook elementen uit het Terrace House uit die niet voldeden aan de hoge standaarden van de studio, waaronder het gebruik van balustrades en membraanbalkons.
Materiality
Het kleurrijke karakter van ParkLife is grotendeels het resultaat van de uitgesproken materialiteit. De buitenkant van het gebouw bestaat uit een goed geïsoleerde witte stalen bekleding (met een ASKIN colorbond paneel) met kabels, roosters en stangen die de groei van vegetatie stimuleren. Austin Maynard Architects koos ervoor om het gebruik van externe bekleding van prefab betonpanelen te vermijden en zo de koolstofuitstoot te verminderen en de isolatieprestaties te verbeteren. De witte afwerking van de bekleding is zeer reflecterend, waardoor de warmteontwikkeling in de zomermaanden wordt geminimaliseerd en het hitte-eilandeffect wordt verminderd. De verticale lijnen verzachten de buitenkant van het gebouw.
In het ontwerp voor ParkLife haalt Austin Maynard Architects visuele aspecten van eerdere projecten naar voren: de bergvormige daklijn van het RaeRae House van de studio, de witte stalen balustrade van het Greenacres House en de kleur geel, te zien in My-House, Alfred House en Mills House. Het gebruik van geel in ParkLife is vooral uitgesproken op de balkons die uitkijken op het park. Deze bruisende kleur is overal in het gebouw terug te vinden: in de gemeenschappelijke ruimtes, de fietsenstalling, de grote plantenbakken, de glazen trap en nog veel meer. Een echt zonnige kleur, het geel, in contrast met wit, brengt ParkLife tot leven.
De interieurs van de appartementen zijn schoon, helder en functioneel, waardoor bewoners hun eigen stempel kunnen drukken op hun respectieve woningen. De materialen omvatten houten vloeren, witte muren, witte kasten, betonnen plafonds en terrazzotegels in de badkamers.
Ecological and sustainable design
Austin Maynard Architects besteedde speciale aandacht aan de energie-efficiëntie van het project, met de nadruk op de hoeveelheid glas en de oriëntatie ervan. "Om de meest thermisch efficiënte woningen mogelijk te maken, keken we naar de grootte en afstand van het glas," zegt de studio. "De koppen van de schuifdeuren naar het balkon werden verlaagd tot 2,1 meter. Aan de binnenkant werd een plank geïnstalleerd om gebruik te maken van dit deel van de muur, iets wat de bewoners volledig hebben omarmd." Dergelijke functionele toevoegingen - in plaats van louter decoratief - zijn eenvoudig, efficiënt, kosteneffectief en leuk.
Een opmerkelijk en prijzenswaardig element van het project is het behoud van een grote en gevestigde gomboom genaamd "Alan" (genoemd naar een plaatselijke man die hem geplant heeft). Alan grenst aan het perceel van ParkLife en het behoud ervan was belangrijk voor Austin Maynard Architects. De studio ging metaforisch in tegen de conventionele wijsheid dat elke centimeter ruimte moet worden gebruikt om de winst te maximaliseren en duwde het gebouw in plaats daarvan fysiek twee meter terug, waardoor de wortels van Alan werden beschermd en verdere groei mogelijk werd. Eigenaren van appartementen hebben Alan's luifel verwelkomd als onderdeel van hun huis.
Het dak van ParkLife omvat een reeks ruimtes die variëren in grootte en karakter. Austin Maynard Architects werkte samen met landschapsarchitectenbureau Openwork aan het ontwerp van een productieve tuin met fruitbomen en een grasveld voor picknicks; een overdekt terras biedt ruimte voor barbecues. Extra faciliteiten zijn onder andere een wasruimte (met gele muren en plafond) en een droogruimte. En de blikvanger op het dak is ongetwijfeld het amfitheater.
Elk appartement heeft een ERV-systeem, plafondventilatoren, hoge isolatieniveaus en hoogwaardige beglazing.
ParkLife heeft geen mechanische verwarming of koeling - er wordt gebruik gemaakt van passieve maatregelen en van het ERV-systeem.
Het gebouw is 100 procent vrij van fossiele brandstoffen.
Stormwater wordt beheerd door een combinatie van zachte landschapsarchitectuur en een regenwatertank.
Er is geen privéparkeerplaats - de gedeelde kelder bevat een "Public Car Share Pod" en 95 fietsparkeerplaatsen voor 37 woningen.
ParkLife heeft een indrukwekkende 9.1 energielabel behaald onder het Australische Nationwide House Energy Rating Scheme (NatHERS).
Site area: 706 square meters (7,599 square feet)
Total floor area: 4,210 square meters (45,316 square feet)
37 apartments (including 5 affordable housing): 14 one-bedroom, 19 two-bedroom, and 2 three-bedroom, and 2 Teilhaus apartments.
